Rod Ganoderme
Poreklo imena: iz starogrčkog Ganos = sjajno i derma = koža, što nam opisuje kako izgledaju ove gljive sa njihove gornje strane plodnog tela. Mnogi gljivari kažu "latinska imena", a mi koristimo više "naučni naziv" po Lineovom binominalnom sistemu.
Ove gljive su obligatni paraziti i žive obično na živim stablima hrasta, bukve, bresta, platana, bagrema, topole, jablana, vrbe, i voćkama.
Uzrokuju belu trulež domaćina koja dovodi do uništenja i pada drveća, pa je njihova pojava znak kraja obolelog drveća.
Posle pada, gljive nastavljaju život kao saprofiti i preuzimaju ulogu čistača celuloznog otpada.
Kako žive u najgušćoj mogućoj životnoj sredini razvile su svoje enzime kojima razlažu lignin i celulozu.
Na dalekom istoku poznate su hiljadama godina i u upotrebi su kod tih naroda u lečenju tradicionalnim metodama.
Prvo spominjanje je u kineskoj knjizi " Materia medica" kako je prevedena, starosti oko 200.godine posle Hrista. ( Nove ere).
Na našim fotografijama su tri ganoderme :
G.applanatum, G.adspersum i G.resinaceum.
Amateri teže razlikuju ove gljive po debljini i odnosu mesa i cevčica... odsustvo ili prisustvo drške.
Sjajnice najviše rastu u sušnom delu godine, od juna do oktobra, a gljivari ih beru, seku i prave razne pripravke ili ekstrate u alkoholu (rakiji) ili kuvaju čajeve. Po sušenju i rezanju ih skladište u staklu ili zamrzivaču jer ima dosta larvi insekata koje se kasnije pojave.
Mnogi autori knjiga i članaka pripisuju im lekovito dejstvo za unutrašnje organe: srce, jetru, pankreas, pluća i bubrege.
Od bolesti se spominju:
dijabetes, hipertenzija, autoimune bolesti.
SASTAV GLJIVA: ugljeni hidrati, vlakna, micelije ili spora gljiva izdvajaju ergosterol, glukane i polisaharide.
Za Gljive Balkana:
Fotografije Oliver Kocić
Tekst Marjan Kuštera